ni :Rachel Balabag Colibao, T-1,BES
Madalas sumagi sa aking isipan, gamit ang sampung daliri sa pagbibilang. Naaalaala ko pa noong ako’y nasa unang baitang sa elementarya, gamit ko ang aking sampung daliri sa pagbibilang upang mapadali. Tunay nga ang aking sampung daliri ang naging simula upang ang pagbibilang ay magawa nang tama.
Sa pag-usad ng panahon, natutunan ko na ang sampung daliri rin ang aking katulong sa pagsusulat upang sipiin ang mga aralin na nakasulat sa pisara ng aking guro. Ang aking mga daliri rin ang tumulong upang ako’y makaguhit ng mga simpleng obra gaya ng bahay kubo sa gilid ng palayan, mga ulap na nasa itaas ng bundok, araw na sumisikat, at mga bulaklak sa paligid ng kubo. Ang mga daliri ring ito ang naging instrumento upang makulayan ko ang mga obrang pakiramdam ko noon bata pa ako ay maaaring isabit sa sikat na museo.
Maraming taon ang nakalipas, ang sampung daliring ito ang tumulong sa akin upang maipasa ang iba’t ibang pagsusulit hanggang ako ay maging isang ganap na nars at isang ganap na guro. Napakasaya ko nang ako’y maging guro ng mga batang espesyal. Ninais ko na sa bawat araw, ako ay makatulong para sa kanilang mga pangangailangan. Sa pagkakataong ito natulungan ako ng aking mga daliri na sumulat ng mga banghay-aralin, gumawa ng mga kagamitan panturo at iba pang mahahalagang bagay na kailangan sa pagkakatuto ng mga mag-aaral.
Sumapit ang isang araw, may panibagong ganap pala ang sampung daliri sa aking buhay bilang isang guro. Ako ay naatasan na dumalo sa isang ‘seminar’ patungkol sa Basic Filipino Sign Language kasama ang iba pang mga guro na nagmula sa ibat-ibang dibisyon sa Rehiyon III. Masasabi ko na ang karanasang iyon ay hindi madali, ngunit natapos ko naman ang ilang araw na pag-aaral ng pakikipagtalastasan gamit ang aking sampung daliri. Naisip ko, hindi lamang pala ito ginagamit sa pagsusulat, pagkukulay, pagbibilang at iba pang bagay na alam ko na. Ang sampung daliri pala ay maaaring gamitin upang kausapin ang mga batang hindi makarinig! Maaari palang gamitin ito upang sila ay higit na matuto at ipaalam sa kanila ang mga bagay na mahalaga nilang malaman.
Alam kong malaking hamon sa isang gurong katulad ko ang matuto ng mga senyas sapagkat bawat salita ay may kakaibang senyas gamit ang mga daliri. Alam ko rin na kakaunti lamang sa bawat paaralan ang mayroong kakayahang gumamit ng sign language upang makapagturo sa mga batang espesyal ngunit ito lamang ang paraan upang matulungan silang matuto.
Sa ngayon, lubhang napakahalaga ang mga daliri sapagkat ang mga batang espesyal ay natuto sa aking mga kamay na taglay ang naituro ng daliri.